Mahigit apat na taon na kaming magkakaibigan at mahigit apat na taon na rin ang aming clan, ang B-men. Marami ng nawala pero parati pa ring may nadadagdag at may ilang matitibay na natitira at nanatili tulad ko. Malaki ang utang na loob ko sa samahang ito kaya hindi ko maiwan. Dito ako naging mas bukas sa aking tunay na pagkatao. Dito ako umibig. Dito ako umiyak. Dito ako natutong lumaban. Dito ako naging ako. Walang naging pagpapanggap. At dito rin ako nagkaroon ng tunay na mga kaibigan na talagang naiintindihan ako. Kahit marami akong nakaaway, hindi nila ako iniwan. Kahit minsan, masama ang ugali ko, pinapalampas na lang nila. Kahit minsan matalak ako, deadma na lang sila. Kahit minsan wala akong pera, hindi ko na kailangang mag-alala. Kasi nauunawaan nila ako, kasi kilalang-kilala na nila ang ugali ko. Tanggap nila kung anong meron ako at tanggap nila kung ano ako.
Magulo talaga ang clan pero masaya ang mundong ito. Sa mundong ito, nakamit ko ang kalayaan at kaligayahan na gusto ko. Wala akong kailangang itago. Puwera na lang kung ayaw kong matsismis at magkaroon ng isyu sa loob ng clan. Pero lagi ko ngang sinasabi, hindi GMRC ang clan. Hindi kailangan magbait-baitan ng bawat myembro. Gusto ko ma-express ng mga myembro 'yung nararamdaman nila sa GM man o sa GEB. Kung kailangan magmura para mailabas ang sama ng loob, bakit kailangang bawalan? Kung Hard Morning naman talaga, bakit kailangang pigilan? Hindi kailangang maging malinis. Alam naman natin kung ano ang sobra na sa hindi. Kaya nga isa lang ang rule ko sa clan, RESPETO lang. Respeto sa bawat isa, respeto sa sarili, respeto sa magjojowa, respeto sa officers, respeto sa clan.
Natutuwa rin ako kapag mayroong nabubuong pag-iibigan sa clan. Natutuwa ako kasi feeling ko dahil sa akin, dahil sa clan, nagkakilala sila. Kaya nga nagpapatuloy pa rin ako, naghahanap ng mga bagong myembro. Gusto kong maranasan nila ang mga naranasan ko. Tulad noong estudyante pa 'ko, kahit pamasahe lang ang laman ng bulsa ko, malalasing ako, makakapag-almusal ako, minsan may makakahalikan pa 'ko, hindi na masama di'ba? Kahit wala kaming mga trabaho noon, masaya kami. Kung sino ang meron, siya ang nagbibigay. Kaya ngayon na may mga trabaho na kami. Panahon na para bumawi sa lahat ng utang. Panahon na rin para tumulong sa iba, sa mga taong hinahanap ang kanilang sarili.
Naranasan ko na ring umibig sa clan, mga dalawa, tatlo, apat, lima ata. Pero dalawa lang talaga 'yung tumagal ng dalawa hanggang tatlong buwan. Mahirap magmahal sa clan. Ang daming kaagaw. Ang mahirap pa, kapag nahiwalay kayo, magkikita pa rin kayo na may ka-holding hands na siyang iba. Ilang beses akong umasa at nabigo sa pag-ibig. Lagi nga lang akong runner up sa natitipuhan ako. Iba ang nakakakuha ng title at korona pero okay lang kasi hindi rin naman sila nagtatagal (haha bitter?). Pero buti na nga lang nandiyan ang mga kaibigan ko, may nagko-comfort sa akin palagi. Magkikita-kita kami, mag-iinuman sa may V.luna, sa tabi ng Punerarya Quiogue at Iglesia ni Cristo. Magluluto ng pasta, magkekwentuhan, mag-aasaran, magtsitsismisan hanggang sa malasing at mapunta ng Starlites at P1. Kinabukasan, okay na ang lahat. Iba na uli ang isyu.
Parang showbiz din ang clan, maraming bida, maraming kontrobersiya, at meron ding mga kontrabida kung minsan. Magulo kung iisipin, pero sa pagtatapos ng araw, magkakaibigan pa rin kami, isang pamilya, isang kapatiran, magsasama sa saya at kalungkutan, magtutulungan sa hirap man o ginhawa.
Umakyat na kaming dalawa sa itaas. Pumasok sa isang kwartong walang tao. Sinimulan ko ng hubarin ang ang aking sapatos. Pagkatapos, hinubad ko na rin ang aking damit. Tinanong niya kung huhubarin ko rin ba ang aking boxer, pero hindi ako sumagot. Pinadapa niya ako, kinumutan, atsaka niya inumpisahang tapik-tapikin ang aking likuran. Inilabas niya ang aking kaliwang paa hanggang hita at inipit niya sa aking boxer ang kumot. Hinimas niya ang aking hita pababa sa aking paa. Pauli-ulit niyang nilamas ang aking binti. Madiin ang kanyang pagkakahawak pero hinayaan ko lang. Hinayaan ko lang siyang gawin ang gusto niya sa aking katawan. Nasasaktan man ako pero hindi na ako nagreklamo. Hindi ko pinakita ang aking pamimilipit. Tiniis ko ang lahat at naging tahimik. Naghalong sakit at sarap ang aking naramdaman. Hindi ako nagsalita hangga't wala siyang sinasabi. Ipinikit ko lang ang aking mga mata at dinama ang bawat hagod ng kanyang kamay. Kahit minsan ay nararamdaman ko ng parang hinihipuan niya ako pero hindi pa rin ako umimik. Nagpahipo ako ng paulit-ulit. Ganito rin ang ginawa niya sa kabilang hita at paa ko.
Para akong tinapay na minamasa ng isang panadero. Masarap ang kanyang pagkakamasa sa akin. Ramdam na ramdam ko ang kanyang dalawang palad na lumalapat sa aking likuran. Ginamit niya pati ang kanyang mga braso. Iba't ibang pwesto ang kanyang ginagawa para hindi ako magsawa sa kanyang ginagawa. Sarap na sarap naman ako lalo na sa paghagod niya sa aking tagiliran pababa sa aking beywang. Napapaangat ako sa tuwing ginagawa niya 'yun. Pati pwet ko ay hindi niya pinalampas. Hanggang sa batok pati na sa ulo. Parang nagbayad ako ng pamasahe sa kanyang mga kamay para libutin ang bawat bahagi at bawat sulok ng aking katawan.
Hindi pa tapos ang biyahe. Pinatihaya naman niya ako. Muling kinumutan at tinakpan niya ng bimpo ang aking mga mata. Hindi man haplos ng pagmamahal ang alok niyang serbisyo, nasabik naman ako sa joy ride na dala ng kanyang mga palad. Pero syempre, hindi ako nagpahalata. Muli niyang sinimulan sa aking paa. Muli niyang hinaplos ang aking mga biyas hanggang sa umabot sa aking singit. Paulit-ulit at dahan-dahan niya itong ginawa. Hanggang sa maramdaman ko na simula ng nagagalit ang alaga ko. Paano ba naman hindi ito magagalit, pati itlog ko ay inaabot ng kanyang mga daliri. Malamang ay napansin niya ito kaya naman itinuloy niya lang ang pangroromansa. Wala pa rin akong sinabi. Hindi rin ako gumalaw. Inulit niya ulit ito sa aking kabilang hita at binti. Sa pagkakataong ito, naramdaman ko na unti-unting pumapasok ang kanyang mga daliri sa loob ng aking boxer. Hindi ko na pinigilan, kahit na minsan ay nararamdaman ko na ang dulo ng kanyang mga daliri sa aking naghuhumindig na ari. Hindi pa natapos doon. Panandalian naman niyang minasa ang aking tiyan pababa patungo sa aking bolbol. Akala ko ay hanggang doon lamang aabot ang biyahe ng kanyang mga kamay. Pero hindi na ito nakapagpigil at inabante na ang kanyang daliri sa aking ari. Hinimas niya ng ilang beses ang aking burat pero patuloy akong nanahimik. Bigla siyang nagtanong, "Sir, tuloy?" Hindi ko malaman kung ano ang kanyang ibig sabihin kaya sumagot ako, "Anong tuloy?" Natawa lang siya at muling isinuot ang aking boxer. Itinuloy niya ang biyahe ng kanyang kamay hanggang sa makarating ito sa kanyang pupuntahan.
Isang oras na biyahe ng paikot-ikot na haplos ng mga palad at daliri ng isang taong hindi ko man lang alam ang pangalan. Inabot ko ang aking pamasahe. Ngumiti at umalis. Tiyak na mahimbing ang tulog ko nito mamaya.
